Zamknij

Dwór świętej w Bagrowie – Jadwiga i Władysław

08:35, 30.11.2021 . Aktualizacja: 14:41, 06.12.2021

Dwór obecnie Fot. MK

Bagrowo to wieś znajdująca się w gminie Dominowo, w kierunku Nekli. Niedaleko drogi prowadzącej do Środy znaleźć można ponad stuletni folwark z dworem. Folwark ufundowano z ramienia Władysława Zamoyskiego, fundatora Zakładów Kórnickich.  

Władysław Zamoyski i Jadwiga Zamoyska z Działyńskich

Wieś Bagrowo lub folwark, który się znajdował w tym miejscu, znany jest już od 1396 roku, ponieważ tu zamieszkiwali bracia Sobiesław i Przecław z rodu Celmów. Później pojawia się w historii wsi niejaki Jan Bagrowski w 1511 roku oraz Stanisław Bagrowski w 1578 roku. Większe tereny wsi były w posiadaniu Stanisława Chłapowskiego h. Dryja i Piotra Gablińskiego. W 1616 roku we wsi znajdował się folwark i dwór, zwane „Szrapkami na Bagrowiźnie”. W 1702 roku wieś poszła w zastaw do franciszkanów z Pozania, a w XIXw jednym z właścicieli był Ignacy Chłapowski, którego grób znajduje się na cmentarzu w Bagrowie. Później wieś weszła w skład Zakładów Kórnickich Władysława Zamoyskiego, który pobudował nowy folwark, a jego matka postawiła we wsi dwór. Gospodarstwo Zamoyskich liczyło 337 hektarów w 1926 roku. 

Władysław Zamoyski (syn) w Zakopanem Fot. Autor Nieznany

Władysław stawia folwark
Władysław Zamoyski herbu Jelita (jeden z najstarszych rodów szlacheckich na ziemiach polskich) zapisał się w historii Polski jako osoba niezwykle zaangażowana w działalność społeczną, co zresztą przejął w genach po rodzicach. Jego ojciec, Władysław Zamoyski był wybitnym dowódcą w stopniu generała, którego matka pochodziła z Czartoryskich. Jego brat Andrzej Zamoyski doskonale  jest znany wszystkim zainteresowanym pracą organiczną, gdyż zalicza się w poczet czołowych jej przedstawicieli. Władysław już jako 21 latek rozpoczął swoją karierę w stopniu oficera armii Królestwa Polskiego, potem był adiutantem wielkiego księcia Konstantego Romanowa, oficerem armii belgijskiej, generałem brygady wojsk tureckich, generałem brytyjskim. Wojowanie skończył w 1856 roku, czyli jego kariera wojskowa trwała 32 lata. Dopiero w wieku 50 lat poślubił Jadwigę – córkę swojej siostry, Gryzeldy i jej męża, słynnego Tytusa Działyńskiego. Z tego związku zrodził się Władysław, który stał się fundatorem Zakładów Kórnickich, wykupił połowę Zakopanego i uratował Morskie Oko i pas Tatr, które weszły dzięki niemu w granice Polski. Jego matka właśnie osiadła w Bagrowie, gdzie powstał dwór. 

Wnętrze dworu – schody kręcone i drzwi Fot. Ośrodek Dokumentacji Zabytków

Jadwiga, która oczekuje na beatyfikację
Córka słynnego Tytusa Działyńskiego i Gryzeldy z Zamoyskich odkąd skończyła 7 lat mieszkała w Kórniku, odzyskanym przez jej ojca. Jako 21 latka poślubiła brata swojej matki, Władysława Działyńskiego. Towarzyszyła mu w podróżach politycznych, a po jego śmierci zaczęła realizować swoje idee religijne. Gdy zmarł jej brat, Jan Działyński dziedzic dóbr kórnickich, w ich posiadanie wszedł syn Jadwigi, Władysław. W 1881 roku powróciła do dóbr kórnickich gdzie założyła „szkołę życia chrześcijańskiego”. Później szkołę przeniosła do Lubowli, Spiszu, Kalwarii Zebrzydowskiej i do Kuźnic, które weszły w skład zakopiańskich dóbr jej syna. W jej szkole kładziono wielki nacisk na życie religijne, publikowała także książki o tematyce religijno-wychowawczej. Po wyganiu z Prus przebywała nie tylko w Zakopanem ale i we Francji, a potem wróciła do dóbr syna. Zmarła w Kórniku w 1923 roku a w dwudziestoleciu międzywojennym rozprowadzano obrazki z jej wizerunkiem. Jej działalność religijno-wychowawcza spowodowała, że w 2021 roku Kuria Metropolitalna w Poznaniu rozpoczęła jej proces beatyfikacyjny i obecnie jest nazywana Służebnicą Bożą. 

Zdjęcia dworu z lat 90. Fot. Ośrodek Dokumentacji Zabytków

Dwór w majątku Zakładów Kórnickich

Choć przy folwarku postawiono dwór, ani Władysław ani Jadwiga nie mieszkali w nim, jednak niewykluczone, że odwiedzając folwark przebywali tam. Dwór w stylu późnoklasycystycznym o powierzchni mieszkalnej 230m2 i 70m2 użytkowego poddasza. Budynek całkowicie murowany, ceglany, z drewnianymi stropami, dach naczółkowy kryty karpiówką. Wewnątrz budynku znajdują się schody metalowe kręcone prowadzące na poddasze. Drzwi w dworze są jedno lub dwuskrzydłowe. Wejście główne do dworu prowadzi betonowymi schodami, są tam dwie pary drzwi (innowacja wprowadzona w czasie remontu w 20 leciu międzywojennym), na tarasie opierają się cztery kolumny podtrzymujące betonowy balkon. Oprócz głównego wejścia są jeszcze wejście od ogrodu oraz od strony południowej. Budynek posiada wszystkie media i ogrzewanie miał dawniej etażowe, czyli centralne i piece kaflowe. W 1945 budynek przeszedł w ręce państwa po słynnej reformie rolnej, która doprowadziła do upadku większości majątków w całym kraju. Folwark i dwór wcielono później w skład PGR Babin. Wokół dworu znajduje się park w którym znajdują się także ponad 100letnie drzewa, natomiast ogólny kształt parku został zmieniony przez samosiejki i niekontrolowany wyręb drzew.  W raporcie konserwatora zabytków z 1995 roku jako właściciel budynku widniała Spółdzielnia Mieszkaniowa Jarosławiec. Obecnie dwór jest zamieszkany. 

Co sądzisz na ten temat?

podoba mi się 0
nie podoba mi się 0
śmieszne 0
szokujące 0
przykre 0
wkurzające 0
facebookFacebook
twitterTwitter
wykopWykop
komentarzeKomentarze

komentarz(0)

Brak komentarza, Twój może być pierwszy.

Dodaj komentarz

0%