Była nauczycielką pokoleń

We wtorek 28 stycznia zmarła znana wielu pokoleniom nauczycielka Ewa Wawrowska, która mieszkała w Dominowie. Ewa Wawrowska była nauczycielką i wychowawczynią wielu pokoleń dzieci przedszkolnych oraz szkolnych. Została pochowana w piątek 31 stycznia na cmentarzu w Grodziszczku. Obecnie wspominają ją szkoły. 

Ewa Wawrowska urodziła się 23 grudnia 1950 roku w Nekli, gdzie ukończyła szkołę podstawową oraz spędziła swoją młodość. 

– Chciała być nauczycielką, więc rychło trafiła do Liceum Pedagogicznego Dla Wychowawczyń Przedszkoli w Pile. W 1976 roku podniosła swoje kwalifikacje kończąc Studium Wychowania Przedszkolnego w Ostrowie Wlkp., a cztery lata później Studium Przedmiotowo-Metodyczne w zakresie logopedii w Instytucie Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych w Poznaniu. Zawodowo związała się z dwoma powiatami – wrzesińskim i średzkim, trafiając kolejno do przedszkoli w Mystkach, Winnej Górze i Środzie Wielkopolskiej. Od 1974 roku rozpoczęła pedagogiczną przygodę ze szkołami podstawowymi w gminie Dominowo.

Początkowo była kierowniczką świetlicy przy Szkole Podstawowej w Gieczu, a od 1975 r. nauczycielką przedszkola przy tejże szkole. W latach 1976-1984 opiekowała się dziećmi oddziału przedszkolnego Zbiorczej Szkoły Gminnej w Dominowie, a po jej reorganizacji w 1984 roku – Szkoły Podstawowej w Dominowie-Gieczu. Od 1992 do 1995 roku pracowała jako nauczycielka oddziału przedszkolnego w Dominowie podległym Urzędowi Gminy w Dominowie. W swojej karierze zawodowej zawsze opiekowała się dziećmi przedszkolnymi w wieku 3-6 lat. Tylko epizodami w jej życiu zawodowym była praca administracyjna na stanowisku księgowej i kierowanie świetlicą szkolną. Mimo że w 2003 roku przeszła na emeryturę, nie zaprzestała kontaktów z dziećmi. Tym razem już nie jako wychowawczyni przedszkola, ale jako logopeda – trafiła do szkół w Starkówcu Piątkowskim, Dominowie i Murzynowie Kościelnym – wspomina Szkoła Podstawowa w Dominowie. 

- Była nie tylko wybitnym pedagogiem, ale także mentorką i przyjaciółką wielu pokoleń uczniów i nauczycieli naszej szkoły. Jej pasja do nauczania, zaangażowanie oraz oddanie dla młodzieży sprawiały, że na zawsze pozostanie w naszych sercach. Przez lata swojej pracy wychowała, inspirowała i motywowała uczniów do podejmowania wyzwań, do rozwoju i poszukiwania własnej drogi. Zawsze stawiała na rozwój intelektualny, ale również na wartości, które miały wpływ na kształtowanie charakterów młodych ludzi – wspomina Szkoła Podstawowa w Murzynowie Kościelnym. 

 – W trakcie aktywności zawodowej jej pasją było harcerstwo, w którym pracowała jako instruktorka drużyny i Komendantka Hufca ZHP w Dominowie. W ostatnich latach promowała naszą małą gminną ojczyznę poprzez działalność w Kole Gospodyń Wiejskich i Klubie Seniora w Dominowie. Była aktywną członkinią Chóru „Dominanta”. Na kilka dni przed śmiercią odnalazła również swoje miejsce w Stowarzyszeniu Emerytów i Rencistów „Złoty Wiek” w Dominowie. Do końca miała potrzebę działania. Starała się przeżyć swe życie w najpiękniejszy z możliwych sposobów, choć nie zawsze było jej łatwo. Swoją postawą, poświęceniem, konsekwencją, pogodą ducha, otwartością i życzliwością kształtowała charaktery najmłodszych dzieci. Kochała pracę zawodową, w której spełniała się do ostatnich dni życia. Zawsze uśmiechnięta, uprzejma i elegancka. Miała niesamowite wyczucie rytmu i potrafiła pięknie tańczyć. Była z pokolenia tych nauczycieli, którzy umieli grać na instrumentach muzycznych – Pani Ewa na fortepianie – wspomina Szkoła Podstawowa w Dominowie.

Podziękowanie za uczestnictwo w pogrzebie

Kochani!

W imieniu swoim i całej naszej rodziny pragniemy z całego serca podziękować wszystkim, którzy towarzyszyli Mamie w jej ostatniej drodze – tym, którzy byli z nami myślami, modlitwą i obecnością. Wasze wsparcie, ciepłe słowa są dla nas nieocenione w tym trudnym czasie.

Mama była niezwykłą osobą – nauczycielką z powołania, harcerką, aktywistką, która przez całe życie angażowała się w pomoc innym, niosąc dobro, uśmiech i otuchę tam, gdzie była potrzebna. Zawsze miała czas dla drugiego człowieka, gotowa wesprzeć dobrym słowem, radą czy po prostu swoją obecnością.

Jej serce biło dla ludzi – dla rodziny, przyjaciół, uczniów i wszystkich, których spotkała na swojej drodze, dlatego już na ZAWSZE zostanie w naszych sercach.

Jeszcze raz dziękujemy za każdy gest serdeczności i pamięć o naszej Kochanej Mamie.