Bazylika – majestat, piękno, magia…

W pierwszej części tego artykułu pokazałem Państwu średzką Bazylikę w dość nietypowej, bo drugoplanowej roli. Co charakterystyczne, pomimo tego, że ówczesna Kolegiata nie była głównym bohaterem fotografii to bardzo wyraźnie na nich dominowała. Zaprezentowane wtedy przeze mnie zdjęcia wykonano na przestrzeni ostatniego półwiecza.

Dzisiaj pokażę Państwu fotografie przedstawiające średzką Bazylikę w tajemniczej, wręcz baśniowej scenerii. Aurę tę buduje zarówno przyroda oraz pogoda, jak i sposób wykonania fotografii. Nazwałbym go wysmakowanym bądź artystycznym. Tym razem tę zabytkową świątynię zobaczycie Państwo w otoczeniu drzew, w śnieżnym puchu i w gęstej mgle.

Jakie wnioski można wyciągnąć po obejrzeniu przygotowanych dziś przeze mnie fotografii? Pierwszy jest taki, że gdy spoglądamy na Bazylikę zawsze mamy nieodparte wrażenie, że to obiekt dla Środy niezmiernie ważny, monumentalny i wyjątkowo piękny. Każdy jego fragment mógłby stanowić odrębny przedmiot analizy i podziwu. No i po drugie, dzięki nieszablonowemu spojrzeniu autorów fotografii, Bazylika jawi się jako obiekt wręcz magiczny.

Środa Wielkopolska ma kilka ikonicznych obiektów budowlanych. Moim zdaniem, oprócz Bazyliki, są nimi: każdy z trzech Domków Senatorskich, Ratusz i Wieża Ciśnień. Najczęściej to one znajdują się (samodzielnie bądź w otoczeniu innych obiektów) w folderach reklamujących nasze miasto i powiat średzki.

Każda miejscowość ma swoje wyróżniki i eksportowe produkty. W kategorii obiektów budowlanych taki status mają niewątpliwie budynki wcześniej przeze mnie wymienione. Gdyby do konkursu na Ambasadora Powiatu Średzkiego wprowadzić kategorię „Najpiękniejszy i zasługujący na promocję obiekt budowlany w Środzie”, to w pierwszej edycji statuetkę zdobyłaby zapewne Bazylika. Tuż za nią uplasowałyby się… No i tu kolejność nie byłaby już tak oczywista. W kolejnych edycjach konkursu rozstrzygnięcia byłyby coraz bardziej zaskakujące.

Wróćmy jednak do samej Bazyliki. Prezentowane dziś przeze mnie fotografie bez wątpienia potwierdzają jej wyjątkowy status i nietuzinkowe walory architektoniczne. To niewątpliwie obiekt o fenomenalnej urodzie i co równie ważne bardzo dobrze utrzymany.

No i na koniec, taka oto dygresja. Podczas przygotowywania tego materiału zadałem sobie następujące pytanie: dlaczego w naszym mieście nie powołano dotąd kapituły konkursu na najlepiej utrzymany bądź odrestaurowany obiekt budowlany? Jeśli władza nie zamierza wspierać właścicieli zabytkowych i ciekawych architektonicznie, bo nie zaliczających się do kategorii kultu religijnego, obiektów, to może doceniłaby tych którzy robią to bez jej pomocy? To nic nie kosztuje, a na pewno zdopingowałoby innych właścicieli lub zarządców do renowacji swoich budowlanych pereł.

                                                                                                           Paweł Łukaszewski